De mannen van Zapmachine houden van grooves. Van die onontkoombare, soms haast hypnotiserende, ritmische patronen. En die vinden ze altijd wel weer in allerhande repertoire uit heden en verleden. Wat dat laatste betreft: De naam van de band is een samentrekking van Zappa en Soft Machine, maar is ook gekozen omdat het kwartet graag heen en weer zapt tussen genres, periodes en stijlen. Ze spelen dus niet alleen muziek uit de jaren ’60 en ’70, maar ook nummers die wat recenter van de persen rolden. Er is naar hartelust een greep gedaan uit het repertoire van groepen als Hauser Orkater, Radiohead en De Kift. Want Zapmachine schaamt zich ook bepaald niet voor zijn Zaanse roots. Zo heeft gitarist Paul van der Velde een naam op te houden als snarenman van het voormalige Caramba, en is drummer Rob Hendriks (ex-Fast Food) wereldberoemd in de Zaanstreek met zijn programma Live en Puur op Zaanradio, en zijn werk aan de Zaanse Popencyclopedie. Saxofonist Herman te Loo speelt in het jazzkwartet Humph, en basgitarist Jaap Prummel (de enige niet-Zaankanter in de groep) maakte deel uit van Frank’s Wild Years, in Amsterdam een goed bewaard muzikaal geheim. De ervaren musici gaan op geheel eigen wijze aan de haal met hun repertoire uit het grensgebied tussen rock en jazz, waarbij gevoel voor avontuur, schoonheid en humor belangrijke pijlers zijn. En de Zapmachinisten zetten de muziek helemaal naar hun hand. Want het klakkeloos naspelen van bestaande muziek is een tamelijk zinloze exercitie, vinden ze. Improviseren of het herschikken van ‘covers’ vinden ze veel leuker.