David Murray is een kanjer. De Amerikaanse tenorsaxofonist toert met grote regelmaat door Europa, maar doet dat bepaald niet, terend op zijn roem. Sterker, zelf ziet hij zijn toers vooral als nieuwe fases om invloeden op zich af te laten komen, door te dringen tot de kernen van andere muzikale ontwikkelingen en daarmee vervolgens weer aan de slag te gaan. Murray weet moeiteloos zowel het Coltranetijdperk als de swingmasters rond Coleman Hawkins in zijn roots te verweven. Maar het is altijd weer de uitdaging van de avond, die bepalend is voor welke bronnen hij aanboort
In Edam komt Murray als special guest in een bijna all american bezetting rond gitarist Jan Kuiper De twee sidemen zijn goede bekenden in Edam. Onvergetelijk was het optreden van Kuiper met Jamaladeen Tacuma op basgitaar en Cornell Rochester op drums. En voor wie dat concert gemist heeft is dit een unieke kans om het muzikale geweld van deze heren alsnog te beleven. Tacuma bijvoorbeeld speelde onder meer met Ornette Coleman en gitarist James Blood Ulmer. Zijn vette funky basspel is onnavolgbaar en direct herkenbaar. Cornell Rochester geldt voor de muzikanten die met hem spelen als een van de meest genadeloze begeleiders, die de solisten nauwelijks rust gunnen.
Voor Jan Kuiper is het concert vooral ook een retrospectief. Zijn spel is tegenwoordig sterk op de Indiase muziek gericht, maar in Edam is hij voornemens om weer eens ouderwets loos te gaan op de muziek van vooral Murray en enkele eigen composities..