Ik kwam binnen toen Oosterdok 4 al was begonnen en was meteen onder de indruk van hun professioneel aandoende performance. De vleugel werd op zeer ervaren wijze bespeeld door Floris Kappeyne met opvallend mooie harmonieuze en melodieuze loopjes en soli, zonder de slordige routines en de heel persoonlijke klank van de tenorsax van Gideon Tazelaar deed mij meteen denken aan Stan Getz. Wouter Kuhne op drums speelde uiterst geconcentreerd met een perfecte timing en soms met heerlijk syncopische licks, terwijl Steven Willem Zwanink als (invallende) contrabassist de indruk gaf dat hij al geruime tijd deel uit maakt van dit kwartet.
Zij hebben nu al een perfecte discipline van terugnemen om elkaar de beurt geven om te soleren en dan alleen te ondersteunen. Dit kwartet van leerlingen aan het Conservatorium van Amsterdam gaat het volgens mij helemaal maken en zoals “De Diamond Five” uit de zestiger jaren van de vorige eeuw worden zij voor mij “De Oosterdok Four” van deze eeuw!
Dit was ouderwets van Jazz (met een grote “J”) genieten.
André Smit