Michiel Borstlap werd in Nederland geboren in een muzikale familie waar voortdurend naar muziek werd geluisterd. Hij werd al vroeg ‘besmet’ met het muziekvirus. “Toen ik vier was, hoorde ik een piano en werd verliefd,” zegt hij. “daarna heb ik altijd van gedroomd van een carrière in de muziek”.
Michiel maakte van zijn droom een werkelijkheid, toen hij in 1992, cum laude, afstudeerde op het Hilversums Conservatorium en werd toen meteen bekroond tot Beste Solist, bij een Europese wedstrijd in hetzelfde jaar. In 1996 won hij de prestigieuze Thelonious Monk Award en werkte vervolgens aan een reeks van succesvolle samenwerkingen met jazz en poplegends zoals Herbie Hancock, Bill Bruford, Gino Vannelli, Pat Metheny, Wayne Shorter en meer recentelijk met Ludovico Einaudi. Borstlap heeft eenentwintig albums uitgebracht onder zijn eigen naam en heeft vele composities geschreven voor andere groepen, met name voor het duo: Herbie Hancock en Wayne Shorter.
Borstlap muzikale werk bestaat uit componeren en uitvoeren. Op de vraag welke van deze twee het belangrijkste is voor hem, is zijn antwoord simpel: “componeren of improviseren is eigenlijk hetzelfde, met uitzondering van de tijd”. Improviseren gebeurt in fracties van seconden, componeren duurt veel langer. In 2009 won hij een Edison.
Als je Michiel vraagt muziek te definiëren zegt hij: “Muziek is vrijheid, een zeer mooi ding. Ik hou van vrijheid. Het is een uniek gevoel om met je hoofd vol muziek te kunnen improviseren voor een publiek. Michiel Borstlap speelde concerten over de hele wereld, in meer dan 70 landen.