Deze donderdagspecial met “Boi Akih” was zonder meer héél bijzonder.
Allereerst Monica Akihari, een flamboyante en charmante verschijning met een prachtig stemgeluid waarbij ze haar neus- en mond/keel-holte als klankkast gebruikt en haar zeer ritmische zang met syncopische ademgeluiden aanvult tot een feestelijke klanken-mix. Verder Vasco Trilla, die als verrassende drummer-percussionist uiterst ritmisch niet alleen zijn blote handen en Spaanse rieten, maar ook Cajon-brushes en zelfs strijkstokken gebruikte om zijn trommels, bekkens, Chinese gongs en andere percussie-instrumenten aan te spreken. Dan Niels Brouwer met zijn harpgitaar (een akoestische gitaar met een koor van 7 bassnaren op een aparte klankkast en van 11 hogere snaren) en met zijn elektrische gitaar prachtige harmonische en minder harmonische geluiden ten gehore bracht. En tenslotte Yede Gibson, die uit zijn basklarinet een scala van lage en hogere buisgeluiden, maar ook verrassende en uiterst ritmische rietklap-percussies en hoge fluit-geluiden wist te toveren. Af en toe wat te bijzonder… Vooral in de eerste helft domineerden m.i. helaas chaotische kakafonieën. In de tweede helft van dit optreden was er gelukkig meer melodie, harmonie en een meer herkenbare Afrikaans-tropische oerwoud-sfeer te horen met als toegift een prachtige bewerking van Neil Young’s “Old Man”.
André Smit