Jef Neve buigt met zijn bovenlijf over de toetsen, alsof die ene noot nog een zacht zetje nodig heeft. Hij is halverwege A Case of You en je kunt een klapstoel horen piepen.
Hij componeerde klassieke pianoconcerten, soundtracks voor films en tv-series, maakte cd’s met zijn jazztrio, ging de wereld rond met de grote jazzsoulzanger José James en is uitgegroeid tot de belangrijkste en bekendste jazz-Belg – de nieuwe Toots Thielemans (mondharmonica) heet Jef Neve en speelt piano. In A Case of You is hij de machinist van zijn zieltrein. Hij friemelt in zijn innerlijke ballenbak en tovert er een weelderige sound uit van melancholie en hoop, precies zoals hij het graag heeft. Een klein geluid – humanistisch noemt hij dat – met een groot effect, want de hemel mag echt wel openbreken. Neve voelt dat wat hij met het nummer doet, ver afstaat van de tientallen versies van A Case of You, de fameuze ballad van Joni Mitchell over worstelen in de liefde.
De 37-jarige pianist kan er wat van, van grote verbanden leggen, met zwierige sierlinten verpakt. Ook daarin is A Case of You echt Neviaans. Laat hem maar backstage het verhaal vertellen over de La Chapelle Studio in de Belgische Ardennen, waar hij vorig jaar zomer zijn eerste solo-album, Solo, heeft opgenomen. Hij zat er moederziel alleen, zonder pottenkijkers, achter zijn piano. Er zat spanning op de handen, dit was zijn eerste solo-album en nu moest hij laten zien dat hij zich kon meten met A-pianisten als Brad Mehldau, Keith Jarrett of Herbie Hancock. Achter niemand kon hij zich verstoppen, zo in zijn solo-blootje achter de piano, met geluidstechnicus Dieter achter de knoppen. Dieter wist hoe belangrijk het nummer voor Neve is sinds de pianist het tien jaar geleden voor het eerst hoorde bij een bevriende jazz-zangeres, met uitzicht op het strand van Bondi Beach in Australië.