Deze zaterdagavond werden we wat lang in afwachting gehouden omdat de band te laat van hun etentje terugkwam terwijl Saskia Laroo in haar eentje ook slechts stond te wachten, maar om half tien barstten ze los in een mix van funk, rap en hip-hop. Saskia met haar gordel van effect-boxjes om waarmee ze repeats, echo’s en dubbelklanken kon oproepen als basis van een Miles Davis achtige Afro-/Latin-/Funk-beat, die door Dave Sahanaja heel ritmisch ondersteund werd op zijn funky afgestemde elektrische Fender Bas tesamen met mooie licks van haar gitarist Maarten Ruschen en een heerlijke bescheiden drum-beat van haar Kroatische drummer, omlijst door diverse raps van haar beide rappers (één uit Ghana en de ander uit Suriname). De show werd voorál bepaald door haar geniale toetsenist: Warren Byrd, die ook nog heel jazzy en funky zong, terwijl hij met een geweldige timing zijn keyboard en soms de schuin achter hem staande vleugel bespeelde terwijl Saskia haar altsaxofoon even uit de kleedkamer haalde. Een stevige ritmische funk-show, die voorál in een later stadium vrijwel alle beentjes van de vloer kreeg tijdens dit voor Saskia inmiddels 7e optreden in de Mahogany Hall.
Een wervelende Afro-funk experience, die helaas wat rommelig begon.
André Smit
(foto’s: Cor van Bruggen)