Deze donderdagse-special was nu toch weer een uiterst bijzondere:
Michiel Borstlap voelde zich helemaal thuis in de Mahogany Hall, zó goed thuis dat hij in een soort gevoelige muzikale “trance” raakte.
Met zijn ogen dicht speelde hij voor de pauze louter improviserend diverse persoonlijke associaties op slechts twee composities van elk bijna een half uur (“‘Round Midnight” van Thelonius Monk en “Blame it on my youth” van Oscar Levant) Héél gevoelig en subtiel, waarbij zelfs een goed bedoelde ondersteuning door een drummer of gitarist toch zou hebben gestoord.(!) Prachtig genuanceerd, harmonieus en creatief liet hij ons diverse eigen sound-scapes op een prachtig gestemde vleugel horen. Na de pauze liet hij ons wat meer variatie horen, maar steeds op de grens van klassiek (Satie) en Jazz (Monk). Hij deed denken aan Keith Jarrett en Chick Corea, maar voorál aan Michiel Borstlap’s CD “Reflections” en nu zijn nieuwste CD: “Frames”. Héérlijk !
André Smit
(foto: Cor van Bruggen)